Lista podstawowych wskazań obejmuje:
- choroby autoimmunologiczne,
- przewlekłe choroby zapalne,
- borelioza,
- wzmocnienie systemu immunologicznego,
Tlen hiperbaryczny wspomaga leczenie zakażeń i stanów zapalnych oraz zwiększa aktywność komórek macierzystych, które przemieszczają się do uszkodzonych tkanek, powodując ich regenerację. Jednym z efektów zmniejszenia zaopatrzenia tkanek w tlen jest upośledzenie działalności układu odpornościowego. Chory jest narażony na rozwój zakażeń i stanów zapalnych. Odwrócenie tych procesów jest wprost proporcjonalne do stężenia tlenu podawanego do oddychania. Tylko dzięki terapii tlenem hiperbarycznym jesteśmy w stanie zapewnić odpowiednie utlenowanie organizmu na poziomie komórkowym, a zatem i tkankowym. Ponadto procesy tlenowe powodują powstanie reaktywnych form tlenu (wolne rodniki tlenowe), które posiadają silne właściwości bakteriobójcze. W rozwoju wielu chorób układu ogólnoustrojowych istotną rolę odgrywają bakterie beztlenowe. W warunkach podwyższonego ciśnienia tlen wywiera na bakterie beztlenowe działanie toksyczne.
Przyczyną Boreliozy są krętki Borrelia burgdorferi, powszechnie przekazywane przez ukąszenia kleszczy. Bakterie te do życia wymagają tlenu występującego w stężeniu mniejszym niż w ziemskiej atmosferze, tj. ok. 20%. Krętki po zakażeniu wnikają głęboko do mięśni i tkanek nerwowych powodując u pacjenta szereg objawów chorobowych. Wiele miesięcy lub lat po zakażeniu może dojść do trwałego uszkodzenia zajętych narządów i w skrajnych wypadkach do śmierci chorego. Zastosowanie tlenoterapii hiperbarycznej HBOT w leczeniu przewlekłych i ciężkich neurologicznych postaci boreliozy opiera się na fakcie, iż pod wpływem ciśnienia tlen przedostaje się do obszarów pomiędzy komórkami i głęboko do tkanek, do obszarów, które są zazwyczaj o wiele słabiej dotlenione. To powoduje, że krętki Borrelia burgdorferi przerywają cykl reprodukcyjny i ulegają zniszczeniu lub są spychane do stadium nieaktywnych zarodników. Krętki narażone na przebywanie w środowisku o podwyższonym ciśnieniu nie są w stanie przetrwać. Bakterie Borrelia burgdorferi nie rozwijają się jeśli ciśnienie tlenu wzrasta powyżej 10 kPa. Tlenowa terapia hiperbaryczna stymuluje również odpowiedź układu immunologicznego, który zwiększa produkcję fagocytów niszczących ciała obce oraz wzmaga produkcję leukocytów, które bronią organizm przed organizmami zakaźnymi. Terapia ta zakłóca również zdolność organizmów chorobotwórczych do reprodukcji i jednocześnie działa bakteriobójczo, uderzając bezpośrednio w ściany komórkowe bakterii, powodując ich pęknięcie i obumarcie. W leczeniu boreliozy za pomocą tlenoterapii hiperbarycznej może wystąpić reakcja zwrotna. Martwe i umierające krętki uwalniają endotoksyny, przy czym HBOT w swej istocie wpływa na czynniki antyoksydacyjne. Cykl życia krętka trwa do 32 dni. Pacjent może więc zaobserwować pogorszenie stanu w tym okresie czasu. Reakcja ta jest zazwyczaj potwierdzeniem skuteczności zabiegów. Terapia w komorze hiperbarycznej HBOT może być zarówno uzupełnieniem tradycyjnej terapii antybiotykowej, jak i zapewnić pozytywne skutki tym pacjentom, którzy nie tolerują wcale lub negatywnie reagują na kurację antybiotykową. Należy podkreślić, że dla pełnej skuteczności leczenia boreliozy w komorze hiperbarycznej wymagana jest pełna długa seria zabiegów.
Zadaniem tlenoterapii hiperbarycznej HBOT jest wykorzystanie ciśnienia wyższego niż atmosferyczne w celu pozbawienia tlenu fizjologicznych barier przenikania przez tkanki. Dzięki temu tlen może przenikać tam, gdzie w normalnej sytuacji nie ma szans się przedostać – czyli do obszarów źle ukrwionych i niedotlenionych, wspomagając leczenie zakażeń i stanów zapalnych oraz zwiększając aktywność komórek macierzystych, które przemieszczają się do uszkodzonych tkanek, powodując ich regenerację. Tym samym organizmowi człowieka jesteśmy w stanie przywrócić pełną homeostazę, pozwalając na samodzielne i prawidłowe działanie układu odpornościowego. Ludzki układ immunologiczny zostaje naturalnie wzmocniony.